‘Testere’ veya ‘Paranormal Aktivite’ gibi filmlerin müthiş başarısı çok önemliydi, bu nedenle son yıllarda, ilk hafta sonu tatillerinin koleksiyonundan elde ettikleri karlara rağmen, düşük bütçeli korku filmlerini görmek giderek daha yaygın hale geldi. Su anda yapımcılarına önemli faydalar sağlıyor. O kadar da gümüş olmayan astar, birçoğunun nispeten düşük bir dereceye sahip olmasıdır; bu, şüphesiz, birçoğunun aslında takip edilmeden bırakılmadığı gerçeğinden etkilenen bir şeydir. ‘Ouija’ söz konusu olduğunda, film eleştirmenler tarafından mahvoldu, ancak bu, harcama planı henüz 5 yaşındayken 100 milyon dolardan fazla kazanarak fantastik bir başarıya dönüşmesini engellemedi. Sonunda bir prequel haline gelen yepyeni bir kurulumdan bahsetmek uzun sürmedi. Bu bir vahşi kaz kovalamacası daha olsaydı kimse şok olmazdı, ancak ‘Ouija: Kötülüğün Kökeni’ selefini çok daha çirkin yapan çok çözücü bir film.
‘Ouija, Kötülüğün Başlangıcı’ nda bir tür umudum olmasının tek nedeninin, en heyecan verici süpervizörlerden biri olan Mike Flanagan’ın perde arkasındaki görünürlüğü olduğunu itiraf etmek benim için karmaşık değil. zamanımızın bu tarzı. Ona saygın ‘Oculus: Kötülüğün Aynası’ veya istisnai ‘Hush’ gibi filmleri borçluyuz, mevcut bir franchise’a girerken kendisine getirilen sınırlamaları aşma kapasitesini göstermek zorunda kaldığında burada olmak. Şimdilik, ‘Ouija’nın dikkatini çeken ilk şey, kötünün başlangıcı’ tekniğinin dönüştürülmesi, korkunç ilk taksitin ekstra genç tonunu bir kenara bırakarak daha küresel bir tane seçmesi, hem anneye hem de en büyük küçük kıza eşit önem vererek ve aynı zamanda en büyük küçük kıza eşit önem vermesidir. bir ailenin en küçük kızı. Herkes için bir şeyler var ve Flanagan’ın düzenli işbirlikçisi Jeff Howard’la gerçekten yetkilendirdiği yazının yanı sıra, her an önemli eksenin kim olduğuna dayanan tutkunun hiçbir zaman iniş ve çıkışlarının olmamasını sağlamak için nasıl bir denge üretileceğini de biliyor. Ödenmesi gereken oran, ‘Kötülüğün Kaynağı olan Ouija’nın, halkı terörize etme hedefiyle asla bir araya gelemeyeceğidir. Evet, burada ve orada çok az tehdit edici notlar ve dakikaların geçmesiyle genişleyen biraz nadir bir ortam var – Michael Fimognari’nin sinematografisi de aynı şekilde orada çok etkili – ama asla beklenenden daha iyi bir adım atmıyor. halka odaklanan bir filmde.
‘Ouija, Kötülüğün Başlangıcı’, Korkudan Ödeme Gücü
Bu ortak korku, filmi Hollywood’da kendi projeleri için daha kolay finansman elde etmek için daha da fazla varlık elde etmek için kolay bir yemek düzeni olarak dikkate alarak tetiklemiş olabilir, ancak Flanagan bu hataya düşmez. James Wan’ın motivasyonuna sahip olmadığı doğrudur, ancak stilin ilkbaharlarına büyük olasılıkla baktığını ve alay etmenin asla ortaya çıkmaması için her şeyi yeterince ciddiye aldığını ortaya koymaktadır. Tamamen arsa alanında, ‘Ouija, kötünün kökeni’ herhangi bir şoku gizlemez, ancak her şey barışçıl ve aynı zamanda makul bir şekilde tavsiye edilir. Yoğunluk derecesinin örgütlenmesinden tırmanır. Nitekim Flanagan’ın bazı yönlerden ek olarak gitmek istediği açık görünen durumlar da var – ve ben sadece terörü düşünmüyorum, ancak cinsiyetle ilgili bazı notlarda bile var olandan fazlasını yapamaz -, ancak en azından içinde onun çevrelemesi.
Niyetlerini ve bunları sunmak için sahip olduğu yaratıcılığı zaten açıkça ortaya koyuyor. Bu ödeme gücüne, direnç sağlamayan, ancak hepsinin, özellikle de 3 kahramanın, kendilerinden istenenleri etkili bir itidal ile varsaydığı bir aktöre sahip olması da yardımcı oluyor. Bunu yaparak, onlarla, ziyaretçi üzerinde istenen etkiyi tetiklemek için yaşadıkları acıya yardımcı olan ve evet, asla istenen dereceye ulaşamayan istenmeyen dokunuşu gölgeleyen psikolojik bir bağ kurulur. Temel olarak, ‘Ouija, kötünün Başlangıcı’ ilk enstalasyonun olması gereken şeydi, tarzın hayranlarını fethetmek için değil, mümkün olduğunca çok insana ulaşmak için çabalayan deneyimli bir korku filmi. Bu, olanaklarını kısıtlar, ancak arkasında bir şeylerin nasıl yapılacağını tanıyan ve onu Cadılar Bayramı için son derece önerilen bir seçim haline getirecek bazı büyük müttefikleri olan bir kişi olduğu çok belirgindir.
Ouija İncelemesi: Kötülüğün Kökeni
Yeni eşyalar, başlangıç olmadan, selefinin bir prequel olarak işlev görmesini aşan bir fiske vuruyor. Başlıkların tanıdık temalar üzerinde birbiriyle örtüşüyor gibi göründüğü, oldukça tekrarlayan kalıplar kullanan ve aynı zamanda korkutan çok sayıda korkutucu film izlendiğinde, sözde “şok etkisi” bulmak zorlaşıyor. İyi haber şu ki, bu engele rağmen, hala belirli bir bileşimi olan ve aynı zamanda Ouija: Kötülüğün Kökeni için de geçerli olan belirli eserler var, hatta aynı efsanenin önceki unvanlarını bile geçiyorlar. Olağandışı Warren Dosyası 2’de olduğu gibi: Öncüsünden daha iyi hale gelen Enfield Durumu The Conjuring, bu olayda aynı şey Ouija’da da olur: Kötülüğün Kökeni, sonunda Ouija’dan daha sağlam hale gelir (2014 ), Stiles White tarafından yönlendirilen gerçekten düzensiz bir teklif. İçinde Ouija: Kötülüğün Kökenimike Flanagan, küçükken bir hikaye anlatmak için sadece 3 ana karakter (bir anne ve 2 kızı) ve ayrıca iki ikinci karakter (bir rahip ve en büyük küçük kızın sevgilisi) kullanan kontrolleri üstlenir. Yeni, minimum tutmak için mükemmel bir kavrama seti.
Başlangıç olarak şunu belirtmek gerekir ki, anlatımsal olarak bu Ruh Çağırma: Kötülüğün Başlangıcı, öncekinden tamamen farklıdır (daha önce kaydedilmiş olmasına bakılmaksızın bir takip görevi görür). Hasbro’nun aynı adı taşıyan ünlü oyununa dayanıyor. Bu nedenle, 1967’de bir prequel seti ile uğraşıyoruz, harika bir kurulum ve bizi o hippi yeniliği zamanına geri götüren bir fotoğrafın yanı sıra giysiler ve dekordaki farklı tonlarla uğraşıyoruz. Tarif edilemez Michael Bay, şu anda önceki filmle bitirdiği gibi üreticiyi oynamaya geri dönüyor ve bu sefer kutu işyerinde çok daha iyi şansa sahip olabilir, çünkü kendisinin de dediği gibi, bu yeni Ruh çağırma çok daha fazlasını veriyor. diğer çeşitli “oyunda” olduğu gibi spiritüalizm ve özellikleri ziyaretçiyi istediği zaman korkutmaya çalışmak için boş bir neden olarak ortaya çıkarken, bu durumda arkasında daha iyi belirtilmiş bir hikaye var. Alice (Elizabeth Reaser), bazı müşterilerin şu anda kayıp olan sevdiklerini arayabileceklerine inandıkları ev yapımı bir Ruh çağırma tahtasının izin verdiği yöntemlerle geçimini sağlamaya çalışan 2 kızdan sorumlu genç bir dul. Yanlış olan ne olursa olsun, gerçeklik bazı durumlarda beklenmedik şekilde kısır olabilir. Hem Alice hem de çocukları, Lina ve Doris, gerçek bir ruhun, kaderin bir cilvesi içinde ailenin en küçüğüne sahip olmayı başardığında işleri tersine çevireceği mütevazı bir mülkte yaşıyor.
Yalnızca hikayede kesinlikle gerekli hiçbir şeyin açığa çıkmadığı bu temel olanaklarla, müşterinin kesinlikle Alice ve kızlarıyla birlikte kurum sorunlarının ve ayrıca bireysel ortaklıkların kesinlikle tüm karakterleri bir şekilde dönüştüreceği bir tür yolculuğa çıkması gerekecek. Bazıları fantastik korku sahiplik standardıyla bazı hatıraları görmeyi amaçlasa da, mükemmel Şeytan Çıkarıcı William Friedkin’in onu 1973’te geri yönlendirmesine rağmen türün bir ölçütü olmaya devam eden Ouija: Kötülüğün Kökeni, küçük ama sistematik bir alanda yer almaktadır. Aile birincil üçgenin üye dizeleri birleştirilir: anne-kızları. Hem Elizabeth Reaser, kırılgan hem de doğaüstü senaryolarda başı dertte olan bir anne olarak, 2 çocuğunun (Annalize Basso) ve özellikle korkutucu en küçüğünün (Lulu Wilson) kız kardeş olarak olağanüstü diziler yaptıklarını, biri dehşete kapılmış, ancak diğerinin sahip olduğu kadar katlandığını düşünerek ikna eder. ama tatlı bir yüzle. Ayrıca, rahip “Peder Tom” un işlevini makul bir şiddetle yapılandıran şu anda yüksek olan Henry Thomas’a (et’li genç çocuk) özel ilgi gösterilme hakkına sahiptir. Film, teknolojik ve sanatsal bölümlerinde dikkat çeken iyi kurgunun yanı sıra, 3 aktrisin doğru analizlerinden bazılarını ve sonunda etkili olacak korkuları almak için tahmin edilebilir bazı dizileri yakalıyor.
